آدم نباس کسی رو دوس داشته باشه

آدم نباس کسی رو دوس داشته باشه ، چون وقتی میرن وقتی دیگه نمیشه بهشون زنگ بزنی ...

آدم نباس کسی رو دوس داشته باشه 

چون وقتی میرن

وقتی دیگه نمیشه بهشون زنگ بزنی ...

وقتی نمیتونی درد و دل کنی
یا حتی باهاشون شوخی کنی و بخندی
وقتی که دیگه کاخ آرزوهایی که کنار اون برا خودت ساختی یه شبه میریزن
هی بغض تو گلوت گیر میکنه
خفه ات میکنه
آدم باس همیشه تنها بمونه…!

دنیای این روزای من هم‌قد تن‌پوشم شده
انقدر دورم از تو که دنیا فراموشم شده

دنیای این روزای من درگیر تنهایی شده
تنها مدارا می‌کنیم، دنیا عجب جایی شده

هر شب تو رویای خودم آغوشتو تن می‌کنم
آینده‌ی این خونه رو با شمع روشن می‌کنم

در حسرت فردای تو تقویمم‌‌و پر می‌کنم
هر روز این تنهایی رو فردا تصور می‌کنم

هم‌سنگ این روزای من حتا شبم تاریک نیست
اینجا به جز دوری تو چیزی به من نزدیک نیست

هر شب تو رویای خودم آغوشتو تن می‌کنم
آینده‌ی این خونه رو با شمع روشن می‌کنم